Ένα διαζύγιο, η ιερά εξέταση, ο Σαίξπηρ και … το Sherry

Ίσως ο παραπάνω τίτλος να δείχνει κάπως ευφάνταστος και σίγουρα προκαλεί ερωτήματα σχετικά με το τι σχέση μπορεί να έχει ένα διαζύγιο, η ιερά εξέταση και ο Σαίξπηρ με το Sherry .Όμως ας τα δούμε πρώτα ένα ένα και ξεχωριστά, ξεκινώντας από το τελευταίο, το Sherry.

Δίνοντας ένα ορισμό θα λέγαμε ότι είναι ο ενισχυμένος οίνος από λευκά σταφύλια (κυρίως της ποικιλίας palomino) από την νότια Ισπανία και συγκεκριμένα από την  Ανδαλουσία και αν θέλουμε να είμαστε  ακόμα πιο ακριβείς από την  περιοχή που οριοθετούν οι πόλεις Jerez de la Frontera , El Puerto de Santa María και Sanlúcar de Barrameda. Η ιστορία του Sherry είναι τόσο παλιά όσο και η παρουσία του κρασιού στην ιβηρική χερσόνησο, από την εποχή όπου Έλληνες και Φοίνικες έκτιζαν εκεί τις πρώτες τους αποικίες.
Όμως η χρυσή εποχή του Sherry συμπίπτει και όχι τυχαία με την χρυσή εποχή της Ισπανίας που ξεκινάει στα τέλει του 15ου προς αρχές του 16ου αιώνα.
Η ανακάλυψη του «νέου κόσμου» έδωσε σίγουρα νέες δυνατότητες και νέες αγορές για το Sherry, παρόλα αυτά αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη αγορά όμως για το Sherry ήταν, είναι και πιθανώς θα παραμείνει η Αγγλία.
Οι Άγγλοι αποτελούσαν και αποτελούν τους πιο φανατικούς λάτρεις του Sherry. Αυτή ιδιαίτερη σχέση, αν όχι ξεκίνησε, σίγουρα όμως άρχισε να γίνεται πιο έντονη από την στιγμή που η Αγγλία έχασε την εύκολη πρόσβαση στα κρασιά του Bordeaux, και οι σχέσεις της με την Γαλλία δεν θα λέγαμε ότι ήταν και οι καλύτερες, ιδίως μετά από μια μακρά περίοδο συγκρούσεων (εκατονταετής πόλεμος 1337 – 1453).
Αυτή η αγάπη των Άγγλων για το Sherry έφερε αρκετούς εξ αυτών στην Ανδαλουσία όπου δημιουργώντας επιχειρήσεις μπορούσαν να ελέγχουν τόσο τη παραγωγή όσο και την εμπορία του Sherry. Μάλιστα σε αρκετούς εξ  αυτών δόθηκαν και ειδικά προνόμια από την ισπανική κυβέρνηση.
Όλα βαίνανε καλώς και μάλιστα πήγαν ακόμα καλύτερα όταν ο Ερρίκος ο 8ος  της Αγγλίας, γνωστός για την τάση του να μην αφήνει τα κεφάλια των συζύγων του στη θέση τους, παντρεύτηκε την Αικατερίνη της Αραγονίας, θεία του Κάρολου του 5ου βασιλιά της Ισπανίας αλλά και αυτοκράτορα της Άγιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Ότι καλύτερο για τους άγγλους εραστές του Sherry, θα μπορούσε κάποιος να ισχυρισθεί.
Όμως κάθε άλλο παρά καλά πήγαν τα πράγματα, μιας και ο Ερρίκος ο 8ος όντας ερωτοχτυπημένος για  την Άννα Μπολέιν, ζητούσε επίμονα από τον Πάπα την έγκριση του για ένα διαζύγιο, ερχόμενος έτσι σε αντιπαράθεση τόσο με την  Αγία Έδρα αλλά και με τα συμφέροντα μιας αυτοκρατορίας  (Άγιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας) που όπως χαρακτηρίστηκα έχει λεχθεί ο ήλιος δεν έδυε ποτέ.
Η σύγκρουση αυτή οδήγησε στο σχίσμα της αγγλικής εκκλησίας από την Ρωμαιοκαθολική και πλέον ο επικεφαλής αυτής τίθεντο ο ίδιος ο βασιλιάς (αρκετά βολικό για τον Ερρίκο τον 8ο). Όμως μια από τις πιο σημαντικές συνέπειες αυτού του διαζυγίου ήταν η πολεμική και εμπορική διένεξη μεταξύ Ισπανίας και Αγγλίας που δεν άφησε ανέπαφο και το Sherry και ιδίως τους Άγγλους businessman της Ανδαλουσίας.
Για αυτούς η όλη διένεξη είχε μια ακόμη πιο σκοτεινή όψη, μιας και ως «αιρετικοί» πλέον , είχαν αρκετές δυσάρεστες έως και θανάσιμες συναντήσεις με την περίφημη για τις «αποτελεσματικές» ανακριτικές της μεθόδους, ισπανική ιερά εξέταση.
Παρά τις όποιες δυσκολίες, τους πόλεμους και τις συγκρούσεις όλα αυτά δεν στάθηκαν ικανά στο να εμποδίσουν τους άγγλους, έστω και με δυσκολία, έστω ενίοτε καταφεύγοντας ακόμη και στην πειρατεία, από το  να προμηθεύονται το αγαπημένο τους Sherry.
Άλλωστε η αγάπη για το κρασί είναι η ίδια η αγάπη για την ζωή, και  αν για κάποιους αυτό  μοιάζει κάπως υπερβολικό, ένας  διάσημος άγγλος θα συνηγορούσε υπέρ μου και ο διάσημος αυτός άγγλος δεν είναι άλλος από τον Γουίλιαμ Σαίξπηρ. Μάλιστα θα επαύξανε τη δική μου, κατά πολλούς, υπερβολική αυτή σοφιστεία βάζοντας έναν ήρωα του στο έργο του Ερρίκος ο 5ος και συγκεκριμένα τον Falstaff  να πει τα ακόλουθα :

“If I had a thousand sons, the first human principle I would teach them should be to
forswear thin potations and to addict themselves to sack*.”

«Αν είχα χίλιους γιους θα τους εμφυσούσα δυο βασικές αρχές, η μια να μην πίνουν «αδύναμα» ποτά και η άλλη να εθίσουν τους εαυτούς τους στο κρασί» .

* Λέξη που χρησιμοποιείται για να περιγράψει γενικά ενισχυμένους οίνους και κυρίως το Sherry.