Δύο μαύρες μπίρες για το χειμώνα

Χειμώνας…Χριστούγεννα…Η θερμοκρασία σταδιακά πέφτει και οι παρέες μαζεύονται μέσα στη ζέστη μίας pub ή ενός restaurant. Ποιες μπίρες όμως να παραγγείλει κάποιος αυτή την εποχή που να δένουν αρμονικά με τις θερμοκρασίες του περιβάλλοντος και να πηγαίνουν με τα χειμωνιάτικα φαγητά;

Η πρώτη απάντηση που μου έρχεται στο μυαλό είναι: “Αυτές που μας αρέσουν”, το οποίο είναι και το καλύτερο. Αλλά μερικές μπίρες τις έχουμε συνυφασμένες στο μυαλό μας με τον χειμώνα.
Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα, η μπίρα θεωρείτε εποχιακό προϊόν. Ένα καλοκαιρινό ποτό που πίνεται παγωμένο τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες.
Όμως στην πραγματικότητα τα πράγματα δεν είναι έτσι. Την μπίρα μπορούμε να την απολαύσουμε όλο τον χρόνο, όπως συμβαίνει και στις άλλες χώρες τις Ευρώπης και της Αμερικάνικης ηπείρου.
Δεν θα σας μιλήσω για Χριστουγεννιάτικες μπίρες με μπαχαρικά αλλά για δύο μαύρες μπίρες. Την Porter και την Stout.
Αφορμή για αυτό το άρθρο έπαιξε φυσικά και η εκδήλωση που πραγματοποιήσαμε στο Abbey Beer Diner στις 15 Δεκεμβρίου, που βάλαμε σε αντιπαράθεση τέσσερις porter με τέσσερις stout και καταρρίψαμε το μύθο ότι δεν συνδυάζονται εύκολα με φαγητό.
Οι porter κάναν πρώτες την εμφάνισή τους στο Λονδίνο γύρω στα 1700.Πήραν το όνομά τους από τους Porters, τους εργάτες που ξεφόρτωναν στις όχθες του Τάμεση τα καράβια που έρχονταν από όλο τον κόσμο και κάναν μεταφορές μέσα στο Λονδίνο. Επειδή η δουλειά τους ήταν κοπιαστική σταμάταγαν συχνά σε κάποια pub στο δρόμο τους και πίναν κάποια pints σκούρας μπίρας. Στην αρχή η λέξη porter ήταν μια λέξη αργκό, όμως το 1760 ονομάστηκαν έτσι οι σκουρόχρωμες μπίρες που πίναν οι porters από τους ζυθοποιούς του Λονδίνου.
Μια ιστορία εκείνης της εποχής λέει ότι, η porter αποτελείτο από τρία μέρη. Ένα μέρος φρέσκια μπίρα, ένα μέρος παλαιωμένη και ένα μέρος ξινισμένη μπίρα.
Το αποτέλεσμα φανταζόμαστε πως θα ήταν μια μπίρα πολύπλοκη με καβουρδισμένες και ρουστίκ γεύσεις. Ίσως βέβαια και να είναι απλά ένας μύθος αυτή η ιστορία.
Μετά από 100 χρόνια έκανε την εμφάνισή της η Stout.Στην αρχή ο όρος Stout αναφερόταν σε μία μπίρα με “γενναίες” ποσότητες αλκοόλ και μπορεί να είχε ξανθό, κόκκινο, καφέ ή μαύρο χρώμα. Δηλαδή υπήρχε η Pale Stout, η Brown Stout και η Porter Stout αντίστοιχα. Με το καιρό η Stout έγινε μια νέα ενιαία μπίρα και πήρε την μορφή της Dry Irish Stout.Αργότερα που προχώρησε η τεχνολογία βυνοποίησης έκαναν την εμφάνισή τους οι Sweet Stouts και η υποκατηγορία τους, Milk Stout και οι λοιπές κατηγορίες τους.
Τα τελευταία χρόνια η porter και η stout έχουν γίνει από τα πιο αγαπημένα στυλ μπίρας για ζυθοποίηση με πολλές υποκατηγορίες.
Στην Porter συναντάμε την Brown Porter, την Robust Porter, την Imperial Porter και την Baltic Porter,μία μαύρη μπίρα με μαγιά lager αναφέρoντας κάποιες.
Στην Stout συναντάμε την Dry Irish Stout, την Sweet Stout(με την υποκατηγορία τους Milk Stout), την American Stout και φυσικά το καβουρδισμένο “τέρας” της κατηγορίας Russian Imperial Stout.
Τις παραπάνω μπίρες αξίζει να τις ψάξετε και ειδικά τις υψηλόβαθμες, όπως Imperial Porter και Russian Imperial Stout τις οποίες μπορείτε να τις απολαύσετε γουλιά γουλιά σαν να απολαμβάνετε ένα καλό απόσταγμα ή με ένα καλό σοκολατένιο γλυκό κατά προτίμηση.
Τις Irish Dry Stout και Robust Porter σε αντίθεση μπορείτε να τις συνδυάσετε με BBQ, με στρείδια (Κλασικός συνδυασμός για Stout ειδικά) και με πουλερικά.
Σίγουρα πάντως τώρα που μπήκαμε στο χειμώνα, πλούσιες μπίρες όπως είναι οι porter και οι stout σας περιμένουν να τις ανακαλύψετε και να τις απολαύσετε.